DZIECKO ZDOLNE

Każde dziecko przychodząc na świat jest wyjątkowe i każde przynosi ze sobą ogromny potencjał, bagaż możliwości i zdolności.

Zdolności są to różnice indywidualne, sprawiające, że przy danym zasobie wiedzy, praktyki i takich samych warunkach zewnętrznych oraz równej motywacji, jedni ludzie sprawniej niż inni wykonują dane czynności, w tym także szybciej uczą się nowych rzeczy.

Zdolności człowieka możemy podzielić na trzy rodzaje:

• zdolności kierunkowe to te, które wiążą się z określoną sferą aktywności: zdolności plastyczne, muzyczne, taneczne.
• zdolności ogólne to te, które pozwalają uczyć się w zakresie wiedzy teoretycznej. Dzieci o takich zdolnościach wykazują lepsza pamięć, dużo wcześniej niż rówieśnicy chodzą, mówią, czytają a także posiadają umiejętność posługiwania się wcześniej opanowanym materiałem.
• zdolności twórcze przejawiają się w umiejętności tworzenia rzeczy nowych.

Już w wieku przedszkolnym możemy zaobserwować wyraźne sygnały świadczące o ponadprzeciętnych możliwościach niektórych dzieci.

Jak rozpoznać zdolne dziecko ?

Oto charakterystyczne cechy szczególnie uzdolnionych dzieci:

• Jest bystrym obserwatorem.
• Wykonuje zadania umysłowe z przyjemnością.
• Uczy się szybko i dobrze.
• Używa poprawnie wielu słów.
• Zadaje bardzo dużo pytań.
• Ma oryginalne pomysły.
• Skupia swoją uwagę na tym, co mu się pokazuje nowego.
• Ma dobra pamięć.
• Lubi czytać.
• Przewodzi w grach z innymi dziećmi (rówieśnikami).
• Ma pomysły na zabawę, gdy bawi się z innymi.
• Spędza dużo czasu na malowaniu itp.
• Ma dobre wyczucie perspektywy i szczegółu, gdy rysuje.
• Rysuje oryginalne rysunki, które nie przypominają prób innych dzieci.
• Lubi oglądać obrazy i komentować je.
• Ma dobre poczucie rytmu i lubi poruszać się w takt melodii.
• Posługuje się ekspresywnymi ruchami ciała dla okazania nastroju, emocji.
• Ma dobrą koordynacje ruchów.
• Nie zraża się łatwo, gdy coś jest nie po jego myśli.
• Wcześnie zaczyna czytać.
• Lubi rozwiązywać zadania liczbowe.
• Pragnie poznać przyczynę zjawisk.
• Jest manualnie zręczne i potrafi manipulować niewielkimi przedmiotami.
• Bardzo pochłaniają je rzeczy, wobec których wykazuje zainteresowanie.
• Bez przerwy eksperymentuje z nowymi rzeczami.
• Woli samodzielnie rozwiązywać problemy.
• Jest bardzo pomysłowe w znajdywaniu odpowiedzi i nowych sposobów robienia czegoś.
• Ma bujną, bogatą wyobraźnię, tworzy świat fantazji.
• Jest ożywione, gdy rozwiązuje problem bądź dokonuje jakiegoś odkrycia.
• Przejawia radość życia.
• Jest pewne siebie, jeśli chodzi o jego umiejętności rozwiązywania nowego problemu.
• Ma bardzo wielu przyjaciół i kolegów.
• Jest zawsze skore do odkrywania nowego otoczenia.
• Inni traktują je jako przywódcę.
• Wymyśla pomysłowe opowiadania i lubi je opowiadać.
• Przejawia bardzo niezależną postawę wobec życia.
• Przejawia zamiłowanie do zabaw językowych, gier słownych.
• Niegrzecznie zachowuje się zwłaszcza w chwilach znudzenia.
• Brak cierpliwości wobec rówieśników wolniej kojarzących fakty.

Świat potrzebuje ludzi inteligentnych, dlatego odpowiedzialność wychowania zdolnych dzieci, czy nawet genialnych zależy w dużej mierze od dorosłych, a przede wszystkim od rodziców. Każde dziecko rodzi się by być geniuszem. To, czy jego wrodzony potencjał zostanie urzeczywistniony, będzie znaczącym krokiem w kierunku jego rozwoju zdolności. Dostarczenie dziecku środowiska, które umożliwi rozwój jego wybitnej inteligencji, zdolności twórczych i społecznych jest wyzwaniem i nagrodą na bycie rodzicami dzieci zdolnych.

LITERATURA:

1. Lewis Dawid, „Jak wychować zdolne dziecko”, PZWL, Warszawa 1988.
2. Limont Wiesława, „Zdolności twórcze dzieci w wieku przedszkolnym”, Wychowanie w Przedszkolu 8/2002.

Opracowała Maria Mikołajewska